her gönülde az da olsa dem bulur ya bir Leyla
maşuk hancı Leyla yolcudur bu yolda
sütü girer bu işin içine illa
geniş bir yelpazedir şu gönülden gönle olan bağı
hem umulan hem de hiç beklenmeyen sarınır kuşağı
hep muamma bir bilinmezin içinde kalır vuslatı
çokça da katı bir cenderedir ceremesi
can dayanmaz ki yangınına
bildik telaşı ile de sarmadan kaçar
hem kalp hem de beynin uğradığı en feci felakettir
kafa bulmaya da asla gelmez kımızı
kolektif bir şapşallıkla severiz biz aşkımızı

illaki de bir Leyla
telli duvaklı her an canı yürekle beklenir
zurnalar yırtınır ve davullar patlar bir hayal alemine
zılgıtlar inleyerek yükselirken gök yüzüne
gelin çiçeği hep nedense el de kalır
duvak hep yüzde kapalıdır
salakça bir çıkıştır içimizden fışkıran
erkekliğimize boğdurulur tüm geleceğimiz
aklımız da on karış geriden başımızı takiptedir

kim sahip olabilmiş ki has bir Leyla’ya
yeisli bir gün gibi çökmeden olmaz üstümüze karanlık
gündüzümüze hiçbir an girmez
gecelerimize de hepten yasaklıdır
ulu orta da biz hep feryat figanız
ağıtlı salaları duymaz bile kör kısmetimiz
ve her gün de bir çok sevda yıldızı kayar
bir ağrı düşer ki kalbin tam orta yerine
ateşi çok dar gelir o koskoca cehenneme

çokça da pişerken gönüller döner başlar sema ya
hep fani alem varken yürekte
bir uhrevi alemin kapısı açılıverir önümüze
meğer ki hep yanlış yollarda kesişmişizdir gönülce
oysa olmayacak bir hayalmiş dişi ve erkek bütünlüğü
bilsen nasıl da hayıflanırım bu bilgisizliğe
tek aşkımıza verdiğimiz sözü unuttuğumuz için
cehennemin ta esfel-i safili bile bizi almaz
yanarız ki ne yanarız halimize biz Leyla
düş artık günahkar yüreğinle artık fani yakamızdan
biz düştük has aşkımızın derdine seni unuttuk bile çoktan...



(05.12.2016) AZAP...