sonumuz hiçte hayırlı olmayacak
bize bu dünya zehir zıkkım bir yol oldu artık
herkeste hedeflenmiş doyulmaz bir tamaha
sorgusuz ve sualsiz edepsizce koşuluyor
tüm değerler bir bir hiç acımadan çöpe atılıyor

hiçbir işte de neden ki çıkarsız olunamıyor
gül bülbülü ve bülbül gülü bile unutmuş tanıyamıyor
menfaatlere ayarlı gözler ve bedenler
et piyasası ile hacamat ediliyor haysiyetler

ben hep vahlar içinde yanarken yokluğunda
kader deyişte çözemiyorum sensizliğin bilmecesini
ya gel de şu yüreği avut yada sil de git siluetini
bil ki hiç mi hiç sönmüyor ve de dinmiyor
yüreğimde ki bu cehennemlik aşkın sızısı
bilirim elim ve gönlüm hala daha sana mahkumdur
zira bağrımda sevginle yanıp da duruyor
kor mu kor bin bir özlemin arzusu

boynu bükük bir mazlum gibi hikmet beklerken senden
yanıp da yıkıldım vuruldum işte ben yürekten
sararıp da soldum bitkinim o katı inadından
hiç sanma ki
bu hesabı bir tek ben ödeyeceğim aşkın hayırsızı
şunu da iyi bil ki
sevabı da vebali de boynunadır sol yanımın bîvefasızı

sevgini rafa kaldırdıysan dede bende bileyim
yeter ki az birazcık çıtlat bana
sende çözemiyorsan kördüğüm olmuş içindekileri
çıkışta karşıma yüreğimi yeniden sakın ha hoplatma
bir el atta vicdan kapısını arala
gölgenin arkasında kuyruk olmuşum be gaddar kulların arsızı…



(05.12.2016) AZAP…