Vurulduk güvene inancımızdan,
Vurulduk itikada saygımızdan ve sol yanımızdan
Vardı hamurumuzda, inanç öz suyumuzda
Ve birde yanılmak olmazsa olmazımız da....

Sorarım şimdi kendime suç sevgide mi,
Sevgiyle gizlenen iki yüzlü nefrette mi
Sebilse yalanlar methiyeler dilde ise gani,
Sözü kutsal bilen kalp inanmasa mıydı yani?

Ne çok yaklaştı bu elim kıyamet,
Korkarım sebebi hakikate ihanet
Ne kadar çok verirsen o kadar az icabet,
Neme lazımcılar işte hep buna sebep...

Akıldan geçenler hemen gerçekleşebilse,
Ayakta kalamazdı dünya bu kadar zulme
Ama biliyorum ki kalmaz bu ahlar yerde,
Aldattığı kadar aldanacak şu aldatan zümre...

Yazmadık sitemli sözler yaşanmasa vefasızlık,
Yaşatılmasaydı da keşke bizde yazmasaydık
Yarıpta bakamazdık ki kapler içine,
Yaratan inan insana diyordu, inandık insandık işte...

Zehra Asuman