Kadınlar kadife perdeyi
Hani şu bildiğiniz
Sahne perdesini
Kaç kere açıp kapadılar kim bilir

Gonk çalıp hangi rollere büründüler
Kahkahalar attılar
Ya da
Geceleri yataklarında ağladılar
Yastıkları sırıl sıklam olana dek
Hangi boş hayalleri kurdular
Hangi edepsiz rüyalara
Cünüp kalktılar
Boy abdesleri gizli kaldı
Örümcek kafalı
Dünyada

Köyden gelen Fadime
Kaç koyuna satıldı
Babası yaşındaki adama
Ne aşkı bildi
Ne sevmeyi
Yüzünde cennetten çıkma
Dayak izlerini taşıdı
Mosmor gözleri
Ağlamaktan kurumuştu çoktan
Anlamsız boş boş bakardı
Sevgi beklerdi çoluk çocuk
Bilmediği duyguyu
Nasıl verirdi
Nasıl

İşten çıkardı bir telaş koşardı
Evine Aysel
Boğaz tokluğuna çalışan
Ev kadını değildi
Lâkin
Ancak alın teri olan parasını
Alırdı kocası elinden
Bir yol parası bir de simit alacak kadar
Harçlığı olurdu boz cüzdanında
Kıymeti bilinir miydi
Yatakta numaradan inler
Kadınlığını kirlenmiş hissederdi
Öküzün trene baktığı gibi
Bakarlardı da
Yolda izde yediği çimdiklerden
Kabasında morluklar belirir
Ses edemezdi

Jale mürekkep yalamış
Okul yüzü görmüşlerden
Eli yüzü düzgüncelerden
Tacizler biter mi
İllada sürtünecek deyuslardan biri
Geç vakitte mesai
Evine kadar götüreyim seni
Kahve ikram etmeyecek misin
Gel metresim ol hadi
Organzm’ın bilinmezliği
Yok üstüne taklit yeteneği
Aman kimse duymasın görmesin
Kuytu köşelerde yiyelim yemeği

Kentli köylü farkeder mi
Kadın
Sefil gecelere tutsak
Güneş gözlüğünün ardından bakacak
Çiğnenmiş sakızlar gibi harap
Kokuşmuş düzene ayak uyduracak
Gün yüzü gördü mü
Umut kırıntılarını toplayacak

H. ÇiğdemDeniz.