Ben hâlâ buradayım
Güvercinler yüreğinden vurulur
Önceden sadece taşlar soğuktu
Şimdi her şey
İnandım bir kez daha

Yaşamaktan korkuyorum,ölmekten değil
Soyunduğun kadar giyineceksin
Kaç kapıdan geri döndüm
Verdiğine mi üzülürsün vermediğine mi
Yüreği ağzında hepsinin
Dağlara yürür, dağlardan yürür
Hiç bitecek gibi gözükmüyor
Vakitsiz ölür çocuklar
Yine aynı haykırışlar

Gelmeyen mevsimlere kayıyor yüreğim
İklimim belli
Örtsen de saklayamazsın gerçeği
Kış geçmeden kar kalkar gider mi
Biz mi zamanı öldürüyoruz zaman mı bizi
Hiç kendi vuslatına kıyar mı insan
Dil garip, hâl garip, kul garip
Sessiz sedasız, nefessiz
Hayırlısı diyerek susuyorum

Elimde yalnızlığın eli
Gönlümün cebi boş
Yıkıldı doğduğum ev
Sözüm çok, sesim yok
Bıraktım kendimi

Zaten aradığını kim bulmuş ki ömründe
Herkes bir şikayet içinde
Veremli yanlarım derin sızılarım

Yaşamayı size bıraktım, ölmeyi kendime
Denizler boğuşuyor içimde
Bundan sonra böyle
Ayak izlerim akıyor bilinmeyene

Sesim tutulmuş
Soğuktan morarmış parmaklarım
Bakmaktan çok görmekten az

Acaba
Sarhoşluğu geçince ayılır mı..?
Ya böyle geçen günler
Yaşanmış sayılır mı...?