Tenhalarda kaldımda hiç haberin olmadı
Üç gün dedin giderken aylar oldu gelmedin
Yolunu gözlemeken hiç takatim kalmadı
Hazan vurdu bahçeme güller soldu gelmedin


Her sabah ayrı meyan her halim farklı hüzün
Hayalime cenk oldu yar senin o gül yüzün
Zaman akıp geçsede sensiz dinmiyor sızım
Sen takıldın lehçeme detle doldu gelmedin


Sılam gurbetim oldu yollarını gözlerken
Belkide sen mutlusun yüreğimi közlerken
Sinmişim bir köşede hayalini izlerken
Güneş olup geceme gerçek böldü gelmedin


Meftun oldum çöllere sahradan seni sordum
Mem misali Botan’da rüyamda şeklin gördüm
Boşa kürek çektimde bir tek kendimi yordum
Ateş düşmüş icime bitmez yoldu gelmedin


Yaz bitti hazan bitti artık mevsim kıştır yar
Bir başıma üşüdüm gel beni şevkatle sar
Yokluğunda yaralı gönlümde hep ahu-zar
Aklar düşdü sacıma beyaz kaldı gelmedin


M.Kılıçel