8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1385
Okunma
Yerden yükseldikçe
Küçülerek ölüyoruz...
Helyumlu hayatlar
Ve sırtından vurulmuş
günahlar...
Çöküyor sisli akşamlara
kamburuz
Dağlar kadar değildik ama
sere serpe uzandık
yasaklı memlekete
Ve bahçede güz kokusu
ağır geliyor düşlerimize
sarılıyoruz yürekten yaprağa
yoksulluk kadar değil ama
sahipsiz köpek kadar aç...
Ve göğsümüzde derin bir aşk
korkusu
sırılsıklam yalın vakti
düşüyor kırağı çalan
güneş gibi ellerimiz...
Bazen buz tutuyor
bazen “n’için” için eriyor
bazen de “h’iç” ten bulut
geçiyor mutlu(suz)luk gibi…
[ /italik ]
5.0
100% (11)