Sırtında hep keçesi elinde asa gezer
Ayağında lastiği yürüyor garip çoban
Kavalı dertli çalar icimde yaram azar
Gam kederi içinde dürüyor garip çoban


Geçen hüzünlü gördün derdin sordum demedi
Içi hicran yuvası sözle yordum demedi
Ekmek bölek dedimde oturupta yemedi
Gurur yaptı önüme seriyor garip çoban


Ne gecesi gecedir nede gündüzü gündüz
Malı katar önüne dağ tepe gezer düm düz
Birde mal sahibi var vallah öküzden öküz
Hayvanları dost gibi görüyor garip çoban


Doğduğunda yazılmış nasip felek tekmesi
Her yıl başka bir köydür onun ekmek teknesi
Belki kaderinde var böyle çile çekmesi
Koyun kuzu bir ömür sürüyor garip çoban


Tek başına yaşıyor evi kıtlık yuvası
Duvarları çatlamış dökülmüş tüm sıvası
Camdan rüzgar esiyor sanki viran ovası
Dişleri bir birini kırıyor garip çoban


Oda sevmiş bir zaman köyde ağa kzını
Kışa cevirmiş ağa baharını yazını
Evinin köşesine asıp dertli sazını
Dertleri kucaklayıp sarıyor garip coban


Sonra gezinmiş durmuş olmamış onun eşi
Daha evde pişmemiş bir tabak sıcak aşı
Kuytularda ağlarmış dinmemiş gözde yaşı
Helal süt emmiş yari arıyor garip çoban


M.Kılıçel