Hiç kimsenin bilmediği,
Sonbaharda koparılan son dalım,
Üşüyen bir rüzgarım şimdi
İmkansız uzanıyor ellerim
Olmayan sana doğru

Sahipsiz hayaller hala gözümde
Hiç kimsem yok
Meclislerde keyif süreceğim
Ikına sıkına geçiyor günlerim
Ben hala
Kurtuluştan haber beklerim
Birbirini tutmayan türküler söylerim
Oysa gece karışmış gözlerime

Meydanlar çamurlu suları süzüyor
Ölüler meynanında cehalet
Alınlar her defasında
Secde ediyor gelecek güne
Uçurumun kenarında kalmışım
Herkes kuyularda
Gözleri kamaşmış soysuz ihtirasların
Ben közün içine dalmışım
Zor tutuyorum
Kana bulanmış fikirlerimi

Zaman denilen cellat
Yapışıyor yakama
Kaçamıyorum acılı sayfalardan
Uzun boylu caddelerden
Parça parça ediyor beni
İnsan soyunun soysuz itleri

Gönü mavisi
Dört yanı karartıyor
Suçsuz kadınlar kılıcını çekmiş
Sessizliği ayartıyor
Bu yanık gecede
Sönüyor eğlenceler
Korkular dökülüyor bedenlerden
Ben herkesten bir ses beklerken
Bir kimse uçtu gitti benden...

01-11-2016