Unutulmak istemedim
Unutmadım cünkü
Göz kapaklarının kücük bir cırpınışı
Kadar teklik di istediğim
Ya da biri baksın yeter
Sanıyordum...

Acmış insan
Doyuramadım
Patlamaya hazır bir yangın
Kibirli hayvanlar gibi kızgınmış meğer
Bunu bir roman paragraflarında
Okuduğumu sanmayın
Yaşadım...

Bir bilmeceydi sırlar
Büyüsünde kalan sözler
Gönüller delen ırmaklar
Ufak bir umut filizlense yukarı
Kimliğini gizlerdi baharda
Kolay olmadı yaşam hicbirine
Bedeli vardı bu biletin
Ama kimse doğru dürüst ödüyemedi
Kuruşlu yazıldı ömrüne
Kuruşlu...
Aksak bir yaşlı timsali
Calışmayan müzik enstrümanı
Paha bicilemez acınma duygusu bu!
Varsayın siz düşünmeye calışın,
Avunmayı
Ve en cokta güfte güfte
Alınmayı...

"Engelli" dediler ona
Oda ağladı
Engellisin sen dediler
Bir engelin var senin
Hayat o kadar güzel ki!
Ama bizim icin
Bir engelli icin mi
Sandın Yoksa?

Korkmamak elde değildi
İnanamamak icten bile değil
Ama öğrendim
Ruhum tam diye gecer gişelerinden oysaki
Ruhum ucmayı bilir
Geri kalanının bende önemi ne!
İnanmayın siz
Siz bilmeseniz bile
Gidenlerimi görüyorum
Uzun beyaz yollara
Bazen cokca gitmek istemişliğim vardır
Yanında onlarla
Ulviliklerinde ufuklarına...

Yok olmak istemedim
Vardım cünkü
Varlığımı hakkıyla yaşamaktı dileğim
Merdivenleride var dediler
Mendivenleride yaşamın
Cıkması gerekirmiş adım adım
Güldüm ki buna
Güldüm sahiden
Ucuyorum dedim
Ucmayı biliyorum ben
Yok olmaz!
Sen şu basamakları cık
Yeter!

Ölüm gibiydi günlerim
Yada günlerin eziyetiydi ecelim olan
Ama ne biliyorum biliyor musunuz
Mezarıma götüreceğim
"Acımayı bilmiyorsunuz"
Kuş kanadının sesi
Karanfil kokusu veyasında ellerinde
Veya veya bir manzara kışında yazında
Baharlarında gözlerinin önünde
En bi mühimide yanakta,
Hani kaldıran şu köşelerini dudakların
Milletce tomlumca fertce
Yetmiyordu
Yetmez insana
Actı o herdefa
Kuruşluyu mu doyururdu sandınız
Tüm zevklerini mi?
Kendinize aldanışlığınız insanlığınızdan

Yastı insan
Yazdım Bende...