Hazanda güllerim soldu
O yüzden ekşidir gülümselerim


Ben mazide kalmış bir adamım
Aldırma telafüz ettiğim nahoş cümllelere
Şebretine tuz bandığım dünyanın
Bütün gün hicranını süpürüyorum boş odamla
Konuşarak sabahladığım gecelerde
Bir sabahlar şahit tesellilerime
Bir sabahlar şahit içimde uyuttuğum anılara


Ah bir bilsen
Bir bilsen kaç düş ölür koca gecemde
Kaç can kırığı kefensiz gömülür ayak diplerime
Kaç feryat susar sessiz çığlıklarımın eşliğinde
Karışır geçmişimin sularıma yok olur
Nice hicranlara mesken ola gönül deryamda


Ardında içli ağlamalarım başlar gizli gizli
Kuşlar gömlür yurdumun semalarında
Ve o rüyalarıma davetsiz dalan
Yanık benzli mavi gözlü çocuk siler yaşlarımı
Mahçup gülüşleri eşliğinde
Tebessümle bakarak gözlerime


Ah bir bilsen
Bir bilsen tualde ne hayallerim kurumuş
Fırçadan damlamadan kağıda
Megoloman olan kayb etmişliğimin eşliğinde
Kaç iz dönüşümü ezildi boynunu bükerek
Daralmış sokakları öfkeye çıkan gönül mahalimde


Ondandır tuafım ben
Kendi kendime deli sohberlerim var gizli gizli
Musalaya koyup uğurladığım bende ölmüş aşklarıma
Ondandır serçeler uçmadan ölüyor gönlümün semalarında
Ondandır güller açmadan soluyor gönül bahçemde
Bülbüller gelmiyor gönül gülceme


M.Kılıçel