3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1175
Okunma
kardeşimin hüzünlü ve mutsuz durumlarına itafen geçmesini umuyorum.
Sabah güneşi ısıtmıyor artık beni,
Ayaklarım hayatın bir adım gerisinde,
Sen gözlerinde umutsuzluğu taşırken,
Nasıl mutlu olsun sonbahar, bir yabancı busesinde.
Dost kalmadıysa en yakınların yanında,
Kahramansa tüm yenilgiler, zafer çığlıklarıyla,
Boşluğa düşmüş gibi sevinçler, ümitler, sevgiler,
Bir kaldırım yalnızlığında hissedilmeden, sitemle bekler.
Kaybolan inancım mı yoksa ben miyim?
Değer verdiğim her şey yitip giderken,
Ayrılık diye bağırıyorsa zaman,
Ve eylül diyorsan sen de, yapraklar düşerken ağaçtan.
Yorgun ruhum perişan, acı bir çay deminde,
Saltanat kurdu kuruntular şeytan elinde,
Yitip gidiyor zaman hiç olmadığı kadar çabuk,
Gel kurtar beni yoksa kabahatin hepsi eylülde.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz