0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1308
Okunma
Bir melek misali ellerin saçlarımdaydı daha dün,
Şimdi yok, nerde o güzel yüzün,
Her özlediğimde kan ağlarken gözlerim,
Söyle canım nasıl yanmasın.
İçimde yokluğun her gün büyürken,
Çığ gibi büyüyor yalnızlığım,
Sensizliğe mahkûm edilmek ne kadar da zor,
Mavi gözlerine bakarken bilirdin derdimi,
Yoksun artık kim, beni nasıl anlasın?
Ruhum acı çekerken,
Kaybolmaktan korkuyorum kendi girdabımda,
Değer mi sen yokken yaşamaya?
Sahte dünyaların yapmacık telaşına?
Nerden bilsin eller sensizliğin acısını,
Hiç annesiz kalmışlar mı?
Ölüm rüzgârı ayırdığında senden beni,
Her gün ruhum kurtarılmayı bekleyen gemi gibi,
Engin maviliklerde bir boğulma hissi,
Senin gözlerin olmadıktan sonra neye yarasın.
5.0
100% (1)
