çocuk:
-aya bakın dedi
herkes aya baktı
kapkaranlık bulutların arasında
büyüleyen bir ışıltıydı görülen
mutlu bir düş gibi
savaşların kirletemediği


çocuk:
-suya bakın dedi
herkes suya baktı
su kirli, zehirli
-sakın içmeyin
bir avuç masum insan
yüzlerinde sonsuzluk hayali
savaşların kirletemediği


-durun dedi çocuk
-ben birşey yapmadım
çocuğu öldürdüler
çocuğu öldürdüler
suçu taş atmaktı;
devasa bir tanka
küçük bedeni kanlar içindeydi...
ama o birden açıp gözlerini
doğruldu yerinden
başını hafifce kaldırıp:
-duydunuz mu? dedi
o an herkes durdu
herşey durdu
bütün o katiller, caniler...
zaman koptu
zaman koptu aynı karede
kaldı herşey

o an
birileri dünyanın öbür ucunda
kadeh kaldırıyordu
kimileri tapınıyor
kimileri tıkınıyordu
ezelden lanetliydi birileri
kimileri açlıktan ölüyordu
-bitti! dedi çocuk
herkes ona doğru baktı
caniler,
tapınanlar,
tıkınanlar,
kadeh kaldıranlar...
ve tanrı onu aldı
bilmiyorum o şimdi nerde
ne zaman biri savaştan bahsetse
onu görürüm kanlar içinde
ama tertemiz...
nurani ışıklar saçan
meleklerin kucağında
uyuduğunu görürüm.