Uzun şiir yazmak istedim içi tamlamalarla dolu
Sarı saçlı kısrakların dolu dizgin koştuğu
Süt beyaz bulutların insafsız tahrikleriyle endam eylediği

Gülüyorum adressiz mecralardan demetlenmiş
Çalı süpürgesi laflarla fikrimi süpüren şairlere, hoşlar doğrusu…
Ordan burdan kanattıkları parmaklarına
Aşk fışkırtan çocuk gülücükleri
Balıklama “mesela cup diye” ölüme pikelenen deniz kızları
İçine kıymık kaçmış inci istiridyeleri
Türlü ninnilerle imge büyütürken köşesiz
Ağlak sesleriyle yıldız takan dalgıçlara gönül verince gülüyorum işte.

Elimde değil

Yedikleri vurgun soluksuz geçmiş sarı dişli gecelerin işaretiyken
Soyu kendinden menkulken samanyoluna bakıp avam diyen soysuz
Ahi kuşağını korsandan edinme eğiliminde
Eğilimsiz eğilen zümre, zümrüt zannedince zügürtlüğü ağlar deniz
Ağlar dolar boşalırken çekebildiğin kadar trolle suyun rahmini
Bir daha halikle balikle hatta malikle işin olmasın ey adem-i mısra!

Birazdan klanlara çatayım diye geçiriyorum içimden
Kukuletasına dolunayı ponpon etmişler canım sıkıldı
Son sürat kalem kullananlar toz kaldırmasa zaten
Açılmazdı uykum
Uyku dedim de sanki açlıktan gözü dönmüş kurdum
Dirençli direnenlere böbrek taşımdan destek versem diyorum
Midemde tencere çalıyor süpürge saçlı biri
Ona da kırılıyorum.
Maksat intihardan vazgeçirilmek olmasa çıkmazdım dama
Şaha inat vezirden azad
Yürüyor tekmili birden kıt’a kıt’a imgeler gürühu, idama!

Gözümde değil

Kim sevmiş kim sevmemiş; biliyorum ki leblebi tozu zor yutulur
Martı atıyorum göğe doğru, şöyle içimden geçtiği gibi,
“istop” diye bağırır belki biri
Biri tutar
Biri getirir
Biri pişirir
Biri yer
Kıyamet alameti işte istakoz dediğin mısır ununda mı pişer?
Karabasan saysınlar
Ya da yaz türlüsü… yaz yaz bitmeyen türden

Küf kokan sokaklardan sürünerek gelen börülce
Köşede itinayla sıkıştırılmış da ser vermiş sır vermemiş “ağladım”



Umurumda değil

Kimin ne anladığı
Anlaşılmasın hem derdim tasam
Anafikri mülteci botuna ısmarladım şarap şişesinde, nasılsa batar kıyısız,
On kuruşa kırk takla aşk simsarlarına nota versem sol yandan
Tık tık baget sallasam; hem de alaylıyım hani… “ maestro!”
Bir yunusun karnında vantrologken gece rüyamda
Küfretsem can dedikleri babaları kadar sevmezler
Zaten badem gözümü ancak karanlık çökünce fark ederler

Bir leğen okyanus olsa da serinlese ayaklarım
Aşk kadar kolay değilmiş geçim dünyası “anladım!”







ndr....