adım özgürlük
dağların seyrinden gelirim
koyu siyahtır saçlarım
kimseyi barındırmam şu ürkek yüreğimde
bir tek yüreğimin git dediği yolları yürürüm
yüreğim git der bende giderim
hiç durmadan yürürüm bir kaçakçı gibi
bilirim ki yüreğimde sevdayı taşırım
özgürlük için yürürüm
çünkü özgürlük bir sevdadır
ama her defasında kanadımdan vurulurum
ama yine de yürümekten vazgeçmem
gök yüzü pusulam olmuştur
ahiret gelse alması zor bir sevdadır mavi bilirim
umutlarım hep vardı
tükenmek nedir bilmedim hiç
bazen yürürken düşerim bu yolda
bazende düşmemek için bir dala tutunurum
karanlık olsa da
solmuş olsa da tutunurum

sonra kendi kendimi teselli ederim
dizinden yaralanan çocuk olurum
acımadı derim
annem öpse geçer derim
dedim ya
adım özgürlük diye
avazım çıkana kadar sevda türkülerini söylerim
duyan olmaz sesimi belki
ama ben türküler söylemeye devam ederim

sonra milyonlarca kez kanadımdan vurulurum
milyonlarca kez göç ederim yurdumdan
diyar diyar gezerim anadolunun tüm topraklarını
ama yurduna aşık bir militandır şu kuş yüreğim
bedenim soğuk
mezarda yatan ölüden farkı yok gecelerimin
her defasında içimden kıpkızıl nehirler akar
ölü çocukların çığlıkları yankılanır kulaklarımda
ve her defasında beynimden vurulurum
on bin parçaya bölünür bedenim
sonra bir kadının yaktığı ağıt olurum
elinde barışı simgeleyen tülbentine sararım
tanrının insana bahşettiği yaşama arzusunu

ve siyah beyaz fotograflarda anılarım kalır
sessizliğimin celladıdır adına yakılan ağıtlar
ve çarmıha gerilir şu soğuk bedenim
gözlerim her defasında buğulu bir bulut gibi
ağlamaklı bakar kimsesiz çocuklara
yüreğine küsmüş bir cesedin
sırtına vurulan hançerin kanamasıyım ben

kentlerden kovulmuş bir güneş gibi
hep güneşe hasret kaldı sol yanım
bir yanım soğuk nehirler gibi kendi içine akıp durur
bir yanım yalan sevişmelerini yaşar özgürlüğün
sonra tanrının yarattığı insanı sevdim yıllarca
ama yıllarca insanın yarattığı tanrıdan nefret ettim
herkesin içinde var olan merhametin
bir gün yok olduğunu gördüm
ne korku
ne kahır
nede utanç duyarak yaşadım bu hayatı
adım özgürlük
ölü bir hayatın
ellerini tutan bir palyaçoyum ben

ibrahim dalkılıç

13/10/2016
04:35 izmir