0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
900
Okunma
Nasıl da güzeldi sevgililerim
nasıl da rengarenkti baharın ilk cemresinde
gönül yaprak misali
güze yenik düştüğünde
üşüdü, kurudu
koptu yürekten sevgi
kapıldı rüzgarın sürgününe
belki az belki çok
hepsinin biraz hatırı kaldı giderken
tutup atmaya gücüm yetmedi
unutmaya kıyamadım
zincire halka olmazdı giden sevgiliden
biblo yaptım ardında bıraktıklarından
bi kolyenin kırık boncukları gibi
yanyana dizdim penceremin kenarına
nasıl da benziyorlar birbirlerine
hepsinin yüzü güneşe dönük şimdi
nasıl da parlıyorlar değil mi
nasıl da aydınlık
nasıl da sıcak biblolarım
tıpkı cemreyle sıvanmış gibi.
