2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
848
Okunma
Bir istanbul koşuyorum
Sonsuzluğa doğru
Kırlangıçlar geçiyor avuçlarımdan
Bir fırtına terimi sürüklüyor
Senin bahçenin çiçek kokusunu katarak
Bir yalnızlık yürüyorum
Boş bir avuç tutuyorum
Şiirlerin sensiz uçuşunda
Bir uçurtma uçuruyorum
Güzel bir beyit asıyorum kuyruğuna
Bir bakış yansıyor
Ay ışığında
Nehirlerin kırık yüzeyine
Bir tren kalkıyor
Yalnızlığımdan
Son kompartmanda
Fransız tayyörlü
Bir kadına gülümsüyorum
Beşinci perondan
Bir yağmur çiseliyor
Senden boşalan dudaklarıma
gözlerim bomboş bakıyor
Senin bıraktığın yaralara
Bir karınca ısırıyor
Şiirimin son beyitini
Bir yıldız kayıyor
Gökten yüreğime
Bir ben sana koşuyorum
Ellerimde senden kalan
Bir avuç ebruli hatıramla
5.0
100% (6)
Cevap Yaz