6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1370
Okunma
ANILAR TUTSAK KALDI
Gözyaşlarım sel oldu, dereleri taşırdı,
Yağdı yağmur yoruldu, bir tenhada yıkıldı,
Bulut toprağa küstü, kaldırımlar ıslandı,
Acı böldü yüreği, anılar tutsak kaldı.
Yeşil yeşil çimenler, deniz olta ucunda,
Küçük bir yaprağın, düşünde belirdi doğa,
Unutulmuşluğun gölgesi, her daim dudaklarda;
Taşlara yazdım, otlara, saklı kaldı dağlarda…
Adın dilimde dua, önümde bir pencere,
İki çocuk kaldırımda, her adımda bir çelme,
Düşer gibi oldu çocuk, aniden ellerime,
Düşen benmişim meğer kaldırımın üstüne…
Anılar tutsaktı ya, kaçtılar yüreklerden,
Bulutlar bir örtüydü, kalktılar üstümüzden,
Kuşlar çekişip durdu, müjde verdiler elden,
Sevinci yüreklere, çiviyle çaktım, düşmeden…
H.Kübra YILDIRIM
Cevap Yaz