BEKLEYECEĞİM


Gideceksin.
Gittiğinde öldürecek beni bu şehir.
Ağlamaktan,
Kör olmaktan,
Korkacaklar gözlerim.
Boğacak beni deniz.
Cesedim kaybolacak.
Kim bilir,
Hangi kıyıya takılıp kalacağım…
Kim bilir,
Hangi pirana etimi çiğneyecek…
Kim bilir,
Hangi hastalık öldürecek bu bedeni…
Sen benden,
Ben senden habersiz.


Gitme!
Gitme diyebilsem sana keşke…
Ama mecburuz.
Gitme demem nafile.
Alışmışım;
Olmayacak bir duaya âmin diyorum yine.
Ne yapayım?
Aşk işte…
Ne yapayım?
Aşk işte…


Gideceksin.
Gittiğinde yanacağım ateşlerde cayır cayır.
Acımayacak bana cehennem.
Daha bir alevlendirecek küllerini.
Acı çektikçe ben,
Zevk alacak mutsuzluğum.
Dilimden dökülen sözcükler yansıyacak duvarlardan yüzüme.
‘Keşke mutsuzluğum nisan bir şakası olsaydı’ diyeceğim.
Keşke!


Gittiğinde, kararacak ruhumun rengi.
Kuyuya düşecek renklerim.
Kuyu ki ne kuyu,
Hem de derin mi derin.
Senden başkası kurtaramayacak onları.
Gideceksin.
Dönmeni bekleyecek kuyudaki renklerim.
Dönmeni bekleyecek çaresizce yüreğim.
Dönmeni bekleyecek senliyken şiirlerim.
Dönmeni bekleyecek,
Seni sonsuza değin.


Gideceksin.
Gittiğinde, kalbimle zamanın arasında gidip geleceğim bende.
Ağlayacak gözlerim zamanlı zamansız.
Zamana isyan edeceğim ara sıra.
Bazen sitem.
Bazen sabır.
Yok etmek isteyeceğim zamanı, zaman zaman.
Olmayacak.
Sözümde duramayacağım.
Kör olmaktan korkarak,
Yine ağlayacağım…


Gittiğinde,
Zerreciklerime kadar üşüyeceğim yokluğunda.
Bir yelkovana bakacağım,
Bir akrebe,
Bir takvime.
Kafamın karıştığı gibi karışacak şaçlarım.
Kafamın karıştığı gibi karışacak üstüm başım.
Umursamayacağım.
Ben yine kör olmaktan korkarak,
Ağlayacağım…


Bir Ocak gününün kışı kalacak,
Bir Şubat gününün büyüyen aşkı.
Martınsa doludizgin heyecanı.
Yarınsa Nisan öğrenecek bizi.
Mayıssa alıp götürecek seni.
Dua ediyorum;
Benim ben olduğum günde,
Ya da benim senin, biz olduğumuz günde gitmesen bari.
Bir orta yol lazım bu gidişata.
Gitmeden,
Gelmeden ayrılık vakti.


Gelecek o vakit.
Gideceksin.
Gittiğinde haykıracak yer gök elveda diye.
Gözlerin elveda,
Sözlerin elveda,
Yüreğin elveda diyecek bana.
Korkmaksızın deli gibi ağlayacağım hıçkıra hıçkıra.
Gözyaşlarımı sileceksin.
Sildiğin her damlanın yeri,
Tekrar dolacak birazdan.
Sonra sen gideceksin.
…ve ben,
Seni bekliyor olacağım aşkımızın büyüdüğü bu şehirde.




H.Kübra YILDIRIM