Yüklendim tüm umutlarımı nefese dair
Avazım çıktığı kadar haykırıyorum
Sesim yedi kat gök yüzüne
Yedi kat topraktan inene dek
Ruhumu saldım bedevi çöllerde
Bedenim mahşer’i alemde gezer
Beynim su misali akar anlımdan aşağı
Tufan’lar yaşarım kısa ömürde
Attığım her adım ezdiğim toprağa doğru
Sıkıysa terk etmesin bedeni ruhum
Sıkıysa toprak olmasın cüsem
Renklerin Cümbüş halini beynime yazsamda
Vakit tan vaktine gebe kaldığında
Gözlerimin önünden bir tabut omuzlarda giderken
Bakan ben omuzlarda giden ben
Toprak tüm çirkefliğiyle kirletir kefeni
Hünker ile nekir hesaba hazırlanırken
Baş taşa değdiği vakit
Fatiha okunup herkes geri çekildiği an
Vakit hesaba dair
Sorular cevaplar nedenler niçinler
Beynim ürperiyor anlımdan aşağı dökülürken
Çığlıklarım duyulmaz hal alır
Toprak küs gök yüzü küs
Bedevi ömrüm hayata küs
Bir tutam sevgiden yanaydı nefes
Bir kaç tatlı kelama değseydi yürek
Mutluluk nefes almakta gizli iken
Kelamların zehri vurdu can evimden beni
Sıkıysa yağmasın yağmur
Sıkıysa doğmasın güneş
Sıkıysa almasın cüsem nefesi
Gül ömrünü güneşe adadı
İnsan ömrünü toprağa adadı
Sıkıysa gelmesin ölüm
Sıkıysa teslimyet vermesin ruhun
Hey hat:
Kaf dağının ardında kaldım
Öksüz, yetim, biçare, yolunu kaybetmiş bedevi
Cüsem nefsime ihanet içinde
Aklım oyun oynuyor benliğimle
Yollar taş çakıl mayın dolu
Hayat bir satranç
Ya şah olursun yada mat
Malamat oldum hayatta aldığım nefese
Bir okyanus olsam
Sığmasa içim içime
Şaha kalkıp kendi kendimi boğsam
Okyanusun bir derinliklerine çöksem
Yo, yo şah olup şahbaz olsam
Öksüz dilin dili olsam
Garibanın yırtık ayakkabısı
Fakirin bir tas sıcak çorbası
Bir yudumluk cığarası olsam
Sabahın ilk deminde
Şeytanın kulağına okunacak ezan olsam
Şerefsizin şerefini ipe çeksem
Namusuzun namusunu iki kaşı arasından vursam
Cürümüm dağ olsa
Dağın tepesinde bir gül olsa
Gül dikenini saplasa yüreğime
Yüreğim gül için dağılıp harap olsa
Sükut bozuldu ezber bozuldu
Düzen bozuldu insan mayası bozuldu
Hayat zordan öteye zor oldu
Sessizlik...