zifiri bir gece
yıldızlar korkuların arkasına saklanmış
bir ben umut pelerinine sarılmış
ıssız sokakları arşınlıyorum
medet umduğum her ses benden bıkkın
evler ışıklarını kapatmış
yorganın altına saklanmış beklentiler.



sancılı bekleyişin doğurduğu yalnızlık
gözlerim kirpiğine küs
uyku bilmem kaçıncı koyboluşuna ağlar
deli fişek bir sevda geçti az önce yanımdan
özlemi yolladım peşine
bana lazım değil artık.



şu sıra
hayatımda ki örümcek ağlarını temizliyorum
sildikçe yeni bir yuva peydah oluyor
olsun
varsın olsun
yıkadıkça çıkmayan lekeler gibiyim
yapıştım mı kalıyorum bir yere
geçici hevesler hiç uğramadı semtime
bir barın arka tarafına çökmek gibi sevdam
kendi kendine sallanan insan topluluğuna
uzaktan bakıp
hayatı fondiplemek
topuğunu vura vura
bir omuzda ceket
heyt beee
nerde şu yangın diye diye
yanmak içten içe.



vesselam hayatım bana küs
ben sessizce hala onu
sımsıkı kucaklamaktayım
medet diye diye
heyt beee.



Ayvazım DENİZ