Sözümün o’na yaşıyoruz işte
baya baya yaşlanıyoruz aslında
İnsanlık için ne yaptım?
Gittim bazen kızılaya kan verdim,
bazen insanlara küfür ettim
Gittim bazen bencilce hayal ettim
aşk’ı sevmeyi .
Hiç bir boktan partiye üye olmadım
Gittim bazen manzarayla
Bazen çöplüklerle
Bazen sevgili suretleri ile seviştim
Gittim bazen acıyı aradım
Bazen o bana geldi
İnsanlık adına gözyaşlarımı kimse silmedi
Bazen karanlık, bazen ellerim işte
Ne oldu sonra ?
Hep birşeyler olmak zorunda mı gerçekten
Belki de daha fazlasıyım
Renklerin arkasına saklanan absürt bir köle
Kakao kokulu kadınsı bir koridor
At yarışlarına meraklı insansı bir travesti
devletine inanmayan asil bir vatandaş
Lösemi,cenaze evi,ismi değişen sokak
Entellektüel yaşam sevici
Camiye girince bir dua damlasına muhtaç
bir dua
Gittim bazen işte
İnsanların gözlerindeki insanlığa gittim
Hep kalp parçalarımı topluyordum
Onlar insanca maymunken
Zaman bir orangutanken
Tanrı yokken.
Sonra sırtım onlara yüzünü döndü
Kamburum mutlu oluyordu
Hepsi bu kadar mıydı?
Konusu olmalıydı yaşam denilen sefaletin
Portakal kabuğunda insanlık gülleri ya da
Yağmur sonrası sessizlik gibi bazen insanlık
Sonrasında
bomba düşmüş evlerden çıkan çocuk cesetleri
Sonrasında
Deniz mavisinin ağıtı insanlığa
Sözüm o’na büyümüştü insanlık
Tepelere doğru yükselen mermer mezartaşları
Ve hep güneşin battığı o zaman dilimi
Bir tarafın diğer tarafı olmalıydı gidişlerim,
memeleri sütten kesilmiş
genç bir afrikalıyı sevmeliydim
Sonra geri dönmeliydim mısır tarlalarına
inancımı biçmeliydim
Lisans üstü eğtimimi Antartikada foklarla yapmalıydım ya da
Guantanamodan sevgiler göndermeliydim insanlığa
Portakal renkli olmalıydı matmazel florida
Gittim işte
Ben giderim bazen,sen uyu renk karbonu uyku
Boynu tarçın jargonlu sevgili
Sevgili insanlık ...