yaşıyorsak
sabır kıyısında
günbegün tüketerek namlusunda gecenin umutları
yinede gülümsemek
fevkalede
agır agır sökerek dişlerimizden yagmurları
baharı müjdeliyor
karlar yagan yüreklerimizin daglarına
yasıyorsak
yankılansın diyedir
su cigerimizi yakan
emzikte cıglık sesi
ve bir mermi gibidir yalın ayak karanlıga sıkılan sevgimiz

içimizde o ılık eylül aksamları
yaşanmadan böldüğümüz

hükümdür bu boyun vurulur
murat alnırmı bilinmez
yinede ciceklenir bu puslu havalar
tekrar tekrar ölür en güzeli cocukların
biz ektigimiz filizler kadar toprak
topraksa bir sis gibi paramparça olarak

yasıyorsak böyle yarım
böyle kahpe pusularında
yiğitlik yekpare
durmaz tez canım
durmaz karısır bu devran
karısır faili
kan revan
şimdi güneşi sayan ısıklar
yüzümüzde izlerini tasıyor parmaklıkların
bu ne derin bir ah ne güle eyvallah
turac kadir ayvat