Bir güzel tanıdım asilce soylu
Ne uzun ne kısa ortaca boylu
Bir yanı şehirli, bir yanı köylü
Benim ile aynı yöresi eli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Gülünce gül açar gül yanagında
Hangi rüzgar esmiş gönül dağında
Karşıma çıksaydı gençlik çağımda
O benim gönlümün oldu özeli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Hatır sorar iken bile utanır
İnsan karşısında melek var sanır
Böyle bir güzele daha ne denir
Saygılı sözleri tatlı dır dili
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Tebessümü içten kısık gülmesi
Yüzlerinde vardır küçük gamzesi
Yarım kalmış sanki sordum hevesi
Gönlünde sevdanın var gibi yeli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Hayat baharın da çaresiz kalmış
Yürekte yarayı o zaman almış
Mutlulugu henüz daha bulmamış
İçine kapanmış bakınca belli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Gözleri saklanmış biraz derine
Ayrı ayrı baktım ben her birine
Derdi varsa ben çekeyim yerine
Onu düşünürüm gördüm göreli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Açılırmı bilmem gönül kapısı
Yüreğinin acep kimde tapusu
Misk-i amer gibi sanki kokusu
Esse rüzgar gibi hep deli deli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Hislerim diyor ki hep peşinde koş
Engel çıksa bile engelleri aş
Yoruldmadım usanmadım gönlüm hoş
Mutlu oldum ben peşinde gezeli
Kim sevmek istemez böyle güzeli

Kul Hızır’ım zaten oldum hayranı
Keşke her gün onla, etsem seyranı
Kusursuz bir güzel tamam her yanı
Farkında değilse gayri bilmeli
Kim sevmek istemez böyle güzeli
Kim sevmek istemez böyle güzeli
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)