yalnız bir başlık olamazsın dün
yaşandı ve bitti denecek kolayca
önce aydınlık bir gökyüzü çizeceksin
sonra karartacaksın elinle
bir kez güneşini gereni
bir daha görmek istemeyeceksin
öyle kolay değil yüzüne yapışan yılları
bir çırpıda arkana atmak


bak çocuk adımların seninle yürüyor
yine annenin yanlışını söylüyor kalabalık ortamda
tenhada çimdikliyor annen yanlışını
aklın almıyor gerçeği söylemenin neresi yanlış
gerçek karşısında yürürsün bildiğin yolda
susmayı bir türlü öğrenmez dilin
zaten annen de gerçeğin delisi değil midir?


kolay değil annene rağmen yalana meyil
sus bağlanmaz alevli dile bu karartılı gün
kendi ateşinden atlamayı öğrenirsin önce
sonra memleketin bağrında yanan ateşten
sakınmazsın ömrünü, gerçeğini görürsün
açmaya çalışırsın ülkenin bütün pencerelerini
herkes görsün istersin duvarının önüne yığılan
ateşi, külü


yalnız bir başlık olamazsın bugün
kandırıldıkla geçiştiremezsin
haşa Tanrı’lığı alır eline
hesabını sorar millet!..


04. 09. 2016 / Nazik Gülünay