kim var
sözgelimi cebimden eksilen paranın
hesabını soracak
hadi yürüyün yolsuzlar diyecek
şu karşıda ekinler ortasından açılan yol sizin
sizin şu hayvanı bol otlaklar
şu ürünü hasat edilecek tarlalar


ağlayarak burnunu çekip durmasın çocuk
elimde yarasının ilâcı, çare bende
istediği okulda parasız okuyacak gençler
işleri hazır, okul bittiğinde
sevgiye açılan umutlu kapı bende
geçin içeri diyecek



benden tamamlanacak evin gideri
aydınlık bir pencere karşılayacak
adım attığınızda içeri
sardunya karanfil kokacak camın önünde
bir kız kulağının üstüne takacak
bahçesindeki güllerden
ya da bir oğlan sevgilisine verecek
annesi babası gülecek ailenin
çocuklar sevgiyle büyüyecek



ölümden gayrı her şeyin çaresi var
hastane kapısında beklemek yok
ne de yorgun doktorun yeri süpüren yüzü
öyle yerli yerinde işlemeli ki düzen
kimse yapışmamalı kimsenin yakasına
boşuna ölmemeli doktor ve hasta
istekle yürümeli bu yolda ayaklar diyecek



bu savaşkan dünyayı barışa boyayacak
kocaman bir insanlık kalemiyle
önce içinizdeki sınırları kaldırın
pembe mavi basamaklardan çıkılsın
kaşı çatılmasın gölgenizin bile
insan rengiyle diniyle uğraşmayın
ahlâk olsun mezhebiniz
kıbleniz sevgi
yönünüz insan

kim var!..


05. 09. 2016 / Nazik Gülünay