0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
974
Okunma
Çocukluğum
sararmış hikayeler kokan
bir evde kalmışsa
uzağımdır oyunlara
büyümüşümdür.
renkten renge koşarken
yorulduysam
leke almışımdır bir kez
kuru öksürüktür soluğumdaki
ya iflahımı kesecek
ya rezil edecek.
takvim yaprağı
yiten günün yasını taşırken
devrik mezar taşlarının
hüznünü salar
solan gülüşlerime
kıymık acısı düşer
ardı sıra.
en çok hangi an’ım hatırlanacak
diye düşünürken
tanrının üvey çocuğu misali
sahipsiz ölüşüm gelir aklıma
en güzel söz
son nefeste saklıdır oysa
yalnızken ölmemeli insan.
madem gücün sonsuz
yeni bir dün ver bana
Tanrım!
kirlenmemiş avuçlarımla
geleyim sana...
Hüseyin Gökmen
02.09.2016
12:00
