çıplaklığıyla geceye susarken bedenim
ateş gibi kızıl bir özlemle seviştim
ve ölümüne
hınca hınç
sen vardın
bedenimde

sonra türküler mırıldandım
dersim yaylasından
munzur dirençliğinden
ah dersim
sen ne sevdalara
ne özlemlere
ne hayatlara
kucak açmışsın da
bir bana mı açmadın o kollarını
bir bana mı küstün

çok karanlık değil yaşadıklarım
dinle ey gece
dinle ey sessizlik
dinle ey dağlar

son sözlerim bunlar
ve o sözlerde bul kendini dersim
çıplak bir dağın eteğinde
kardelen olmak
doyasıya güneşi beklemek ister gibi
seni bekledim
soğuk bir sensizlik akşamında

ah dersim
sen ne sevdalar
sen ne özlemler
sen ne bekleyişler yaşadın
bir benimi yaşayamadın
bir benimi
bir bana mı uzak kaldın

açlığı bir ömür sırtladım
yaşamı
sevdayı
ve seni
evet seni
bir ömür
sanki yüz yıllar boyu
öyle umut eder gibi
hala içimde bir yerlerde
açlığın
ve çıplaklığın
ve özlemin var
sonra direncin
sonra asilliğin

bir paltonun içinde üşürken
soğuk bir sensizlik akşamında
yalın ayak
nasırdan kabarmış ellerim
ve üşüyen bedenimle
sen aklımdaydın dersin

ah dersim
ah
bu sevda
burada bitmedi
bitmedi bilesin
iki elim kanda da olsa
yine sana sevdalıyım
yine seni haykırırım
yüreğimden
adım attığım her toprağa
her şiire
her aşka

ibrahim dalkılıç

28/08/2016
02/55 izmir