1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
674
Okunma
Kanatlarımın altında şahlanan İstanbul gibiydi yüzün,
Surlar arasında saklanan fotoğraflardı gözlerin.
Ne zaman seni hatırlasam,
Deniz kokusu vururdu şakaklarıma.
Yağmur yağardı caddeler ortasına.
Sisli bir nehrin göklerinden geçerdim.
Ne zaman seni hatırlasam,
Beyaza çalardı tüm siyahlar.
Işıklar yanıp sönerken kentimin tenha kimliğinde,
Bir şarkı çalardı neonlar altında.
Geceyi kutsayan yalnızlığımın soluğu olurdun.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz