12
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1609
Okunma
Hayat bıraktığın gibi değil artık anne..
Z. Nâr
Daha ilk kırıldığında atmalıydım bu kâlbi çöpe
ilk serzenişte yıkmalı dağları
koparmalıydım dalından vakti gelmiş kirazları
es geçmeli kuralları
keyfini çıkarmalıydı tabuların.
Kopmalıydı evet inceldiği yerden
etmemeliydi devam hayat
kuşları öpmeliydim, kanatlarını incindiği yerden
sarmalı yaraları bir kaç efsunlu teselliyle
ve sözüleyin bir yorgun düşünürün
dünyayı bir ev farzedip kızdığım, sıkıldığım anda vurup kapıyı
çarpıp doğruya yalanları
başımı alıp gidebilmeliydim
b’ölündüğüm yerden.
Şimdi harap olmuş zihnim de
yasaklı sorgular
ki kalbur olmuş güvenime
boş kalan ellerimle
hangi dileği assam sarılır yaşama.
Hayat ince çok ince
ve durum çok lirik..
dünya şiirden ibâretse
ben kafiyeleri karıştırıyorum anne..
Anlıyor musun...
5.0
97% (30)
4.0
3% (1)