10
Yorum
51
Beğeni
5,0
Puan
1973
Okunma
İçim uykulu bir kuyu gibi...
Bir rüzgâr gibi esti geçti
gri kül misâli
aklımın kıyılarına demir atmış
gelecek kederlere mum yakan
geçmiş sevinçler.
Öptüğümdü gözlerinden
suyuna hınç karışmış
taşı nur
toprağı sen kokan diyarların
yıldız anıları.
Anılar diyorum işte
hepside kuru pembe
bir döngü misâli aklıma mesken kurmuş
sanki herkes ektiğini biçiyor da
ben biçtiklerimi ekiyorum itina ile..
İçimde rüzgârlar
yorgunluğum bitmeyen yol
gökyüzüne vuslatımı beziyorum mütemâdiyyen
ömrümün bedeli sır
kıblesi hâr
anlıyorsun değil mi anne..
5.0
97% (33)
4.0
3% (1)