bir acıya tutunurken
seni düşündüm yine
kirli bir coğrafyanın
sokaklarını adımlar gibi

ve kan sıçramış toprakları
ve pencerelerde ekmek kırıntılarını
ve suyun ve toprağın ve ateşin
yavan bir ekmeğin
nasıl insana uzak kaldığını düşündüm

buğulu bir sabahı düşünüyorum gözlerinde
iğde kokan saçlarını
ve pamuk kadar zarif ellerini

bugün yalnızlığı terk etti yüreğim
maviyi, şiiri terk eder gibi
ve denizi ve martıları ve simit kokulu bu kenti
ve kendini terk etti yüreğim bugün

tiryaki bir sevdaya defalarca sigara yaktım
dumanında boğulurcasına içime çektim
bırakıp gidebilirdim bu kenti
ama bu kente sevdalıydım
sana sevdalandığım ilk günün aşkıyla
yüzümü sana döndüm

her gece bir ihanet çukuruna düşüyorum
karanlıktayım, bir limanın sığınağında kaldım
sonra yüreğimi koyuyorum avuçlarına
defalarca yüreğimden vuruluyorum
oysa bir şiir kadar yakındın yüreğime
yüreğimde hançer hançer
kör bir bıçak gibi
sessizce yüreğine tutundum

düşümde gördüğüm ilk şiir sendin
kilometrelerce uzağında kaldım

ibrahim dalkılıç

06/08/2016
22:30 izmir