Can etkisi banaydı, sözün bittiği candı
İçimi ısıtışı, ebedi iz bıraktı
Sıra dışı ömrüme düşen bir heyecandı
Gönlüme sevdasından, bir dal filiz bıraktı
Kaderi yazan kalem, şansı bir daha sına
Farkında olmasa da sevdim can pahasına
Hayali gözlerime, engin deniz bıraktı

Ciğerlerim tarifsiz köz altında kalalı
Ruhuma gam yükledim, yüzüme neşe saçtım
Hayallerim yıllarda göz altında kalalı
Aklımın peşi sıra, ben benden ona kaçtım
Olmayınca anımda, bakışların serisi
Cemalim sele mahcup, lafı güzaf gerisi
Beni zebun edeli, solgun beniz bıraktı

Aldım püsküllü bela, satsam hiç satılmıyor
Ceylan bakışlarını, süzerken yakalandım
Canın ödülü çile, zerresi atılmıyor
Kelepir sevdalara, pazarken yakalandım
Müflis tüccar elinde karalama defterim
İnanması zor ama aklımı çalan perim
Duyguların hasını, kelimesiz bıraktı

Kalemdeki bu hali şiir sanır dinleyen
Ruhumu anlar ancak, garip olmayan kimse
Azrail’i dost bilir can verirken inleyen
Var mıdır isim bulan yeryüzünde bu hisse?
Gördüğü günden beri, kalmadı kuru gözler
Bilmem nerede şimdi menekşe moru gözler?
Yokluğu Delibal’ı, hepten aciz bıraktı

Celil ÇINKIR - DELİBAL