Zulmün çarkını tersine döndürmeye
topluma kabullendirilen, köle ziyniyetini,
yok etmeye ,
yaşanılması gereken gerçek hayat için
Aykırıydık...
Aymaz’dık. uslanmazdık.
.sevdalıydık Denizlere,
Cevahir taşırdık sol yanımız da,
kararmayan ve yılmayan,
Bir o kadarda Mahir ve ustasıydık direncin,
Mevsim’ler boyu uzanırdık kavgalara,
Yaz günü’nde bile ,
Kar boran tipi fırtına’yla yaşardık.
Umursamaz’dık yarın’ları,
Biz yarınsız yaşardık, yarınlar uğruna,
Dün’leri siler hayatımızdan,
İsyan bayrağı açardık ,
zulmün her gününe ve yarınlarına
susmazdık öyle zalimin karşısında,
dilsiz şeytanlar gibi,
yiğit’di adımız, metin’dik metanet’liydik işkencelerde.
Poz atıp, rol yapmaz,
Resim vermek için uğraşmaz,
Bir yüzümüz zindana,mahpusa,
bir yüzümüz ölüme nişanlı yaşardık...
.Dedim ya Mahir di ellerimiz
çünkü.. biz ,
sevdasına can vermiş
yetmiş sekiz kuşağıydık...