Açsam yüreğimi ardına kadar
Davetsiz misafirim olur musun
Dünyayı alır mısın karşına
Kırar mısın zincirleri benim gibi
Yüreğime dokunduğundan beri
Heves değil nefes benimkisi
Kırsan da kalbimi sebepsizce
Sana olan duygularım hiç değişmez ki
Mutluluktan içim içime sığmıyordu
Gözlerimden akan yaşları fark etmedin mi
Çaresizliği çıkardım hayatımdan
Karamsarlığa yer yok artık
Umutla bakıyorum yarınlarıma
Gördüğüm rüyaların nedeni sensin
Yokluğunda nefesinle kapıyorum gözlerimi
Tutuklu kaldım hasret zindanlarında
Senden ayrı geçiyor her günüm
Bugün hiç arayanım yok ki
Soğuk ve ışıksız odalardayım
Ne olur eksik etme bakışlarını
Bir tatlı söze hasret kaldım
Yüreğime düşen köz gibisin
Şimdi yanımda olsan ne olurdu
Gözlerine baksam doya doya
Ellerinden tutsam sıkıca hiç bırakmasam
Bedenimi kavursa sıcaklığın
Saçlarını savursa rüzgar meltem serinliğinde
Bir düş gibi yaşasam seni
Nefesin nefesimde kalsa öylece...


Refik
08 . 07 . 2016
İstanbul