Hicran ezeli konuk, vuslat ebedi sürgün
Karanlığın ardından, kıyamet yoklar her gün
Takındığın tavırdan, cayarsın diye bir gün
Geleceğin yollara, donakalır gözlerim

Sevdan ile saralı, aklımı baştan başa
Kaderim gam yorgunu, dalmaktan her gün kışa
Yalnızlığın koynunda, hayalinle baş başa
Kurumayan sellere, konuk olur gözlerim

Kalbim dert şelalesi, hasretinle çağlıyor
Bir hicran mesaisi, hayalimi dağlıyor
Yüzlerim avucumda, yüreğim kan ağlıyor
Sardığın hayallere, yenik olur gözlerim

Ömür denen takvimden, hicranı kovmadığın
Darağacı kaşınla, gün gibi doğmadığın
Şeref konuğum olup, dünyamı ağmadığın
Gün, hafta, ay, yıllara sanık olur gözlerim

Ne zaman ki sayende, can bedende sozalır
Azrail’le randevun, Delibal’dan tez olur
Sabrım parmaklarımda, dirhem dirhem azalır
Cinnet saçan hallere, tanık olur gözlerim

Celil ÇINKIR - DELİBAL