bir şaşkın ördek misalidir
bu çarpık gönüllerin ayarsız fırtınası
bilinçsizlikten izi bile belli olmuyor
İzansız çul düşkünlerinin de çıkmıyor düze foyası
tüm değerler bir bir boğuluyor
sevgisizliğin o karanlık ve kuytu tünellerinde
tüm değerler yok sayılır gök kubbeyle yer arası

sevgiler kötü yüreklilikle közde yok edilirken
ve kul kula çıkarı için rezilce taparken
hiçbir kısmeti olmaz ki gönül hükmünün
insanlıktan mahrumluk yüzde kalp karası
ey yolu izi kayıp biçare yolcu
bu arsız gidişinin hani nerede ki faturası

hep eza içinde zar zor geçiyor tüm ömrü
bu bitiriyor her anıyla hak hukuk bilenleri
belki de budur muhakemesi Hakkın
üzüm ekşisi gibi burulur has olan yürekleri

renk ve gönül zıtlığının içinde
yoz bir hayatı görkemle yaşarken zibidiler
kimin eli kimin cebinde hiç de belli değil
kimimiz göz yaşı sellerinde sürüklenirken
kimilerimiz de bu vatan için kanını dökerken
hep o kanı bozuklar
şımarık ve hayasızca utanmadan da kıs kıs gülerler

has insanları bulabilirsen eğer
mutlaka ki onlar birer cevherler
bir kez değil
bin kez önlerinde çekinmeden saygıyla eğil
bil ki hep bu insan yoksulluğundan
ateş pahası bir acı içinde yanıp da duruyor yürekler…



(05.07.2016) AZAP…