Önce hep yalanlar sonra kalanlar dökülür ağızlardan
Güçlülerin sesi duyulur sonra güçsüzler susar
Sonradan kapanmaz dil açığı yaralar
Hayat hep sonrasını vadeder bize
Sonradan kopar büyük fırtınalar
Kıştan sonra gelir şen baharlar
Toprak misafirini yağmurdan sonra ağırlar
Kapanmaz sonradan dil açığı yaralar
En öndekinden sonra gider sürüler
Kalleşler sonradan çıkar sahneye
Vurgular en sona saklanır cümlede
Hırsızlar karanlıktan sonra girer evlere
Her şey olup bittikten sonra pişman oluruz
Geleceğe hayran geçmişe düşman oluruz
Şiirler hep sonradan bestelenir
Ve gidenler sonradan unutulur
Ölümden sonra hayat gelir
Acıdan sonra gözyaşı…
Yorgun günden sonra gece
Harflerin boyun eğişinden sonra gelir tüm kelimeler
En ağır duygulardan dökülür bütün türküler
Çerçeveler sonradan saklar en değerli hatıraları
Nice bekleyişten sonra gelir kavuşmalar
Güneş elini eteğini çekince gelir yalnızlık
Çok uzaklardan duyulur ümidin sesi
Bekledikçe ilaç olur gelecek olanın nefesi
Önce gelenler sonra gider
Bütün başlangıçlar bir gün biter
Bir hayatı taşıyoruz ki yüreğimizde
Bin yakarışla bin bacadan tüter
Aydınlık geceden sonra gelir
Hiçbir toprak örtemez şairlerin üstünü
Şairler her şiirden sonra yine doğar
En sonda çıkar en büyük kıvılcımlar
En zor zamanda sıkar boğazımızı
En acı hatıralar…
Sonradan döker çiçek en güzel yapraklarını
Rüzgar bahara saklar en güzel kokularını
Sonradan büyür ekilen tohumlar
Ve sonradan olgunlaşır meyveler
Sonradan güler hayat bazılarına
hiç hayır gelmez Sonradan görmeden
Bugün olan olsa da
Sonradan yapanın yanına kalmaz
Terk etmek tahrip etmektir sonra
Yaramaz çocuklar sonradan adam olur
Giden gider, sonra kalanlar kalır
Özürler sinir bulutundan sonra gelir
Hayallerimiz bile sonra gelir gerçeklerden
Neden sonraya erteleriz yapmak istediklerimizi
Hep sonradan gelir aklımız başımıza
Öldükten sonra bilinir büyük damların kıymeti
Bir bir yok olur sevdiklerimiz
Ve en sona vedalar kalır
Sonra kimsesiz kalırız
Hep en son(r)a


17-06-2016