10
Yorum
40
Beğeni
5,0
Puan
1922
Okunma

Kalbim ve aklimin
Durduğu bir yer vardı
Büyüyen bir boşluğa
Kına yaktı bıkmadan...
Ufku paslanan
Mürekkebim solgun
Harlanmış bir yürek
Bunca keşmekeş arasında
Vurgun yemiş ahıyla
Ne şiirler besledi durdu
Pusulası yönünü şaşırmış
Dikenli zılgıt çeken
Sazlıklardan geçiyor
Korkutmuyor hiç biri
Ne batağı ne tuzağı...
Bir adam geçiyor
Dar sokaklarından
Hüzün tüten bacasıyla
Bir içimlik yabancı gibi
Çekip gidiyor
Yaslı entarisi üstünde
Ölümü anımsatıyor
Acıyla andığı yaralarından
Vazgeçmiyor
Aklı isimsiz sokaklarda
Dolanıyor...
Toprağı taklit ediyor
Ardından betonlar
Hiçsizlik sarıyor her yanı
Bıraktığı kokusuyla
Kararıyor şiirler
Yasa bürünüyor
Devasa bir yalnızlık
Mevsimini şaşırıp
Kış uykusuna geçiyor...
Ayfer Aksoy
5.0
100% (30)