Hayatın çizgileri vurur yüzümüze
Hani korkuları vardır ya insanın
Cesaretini kamçılayan bir de umutsuzluklarını
Dibe çektikçe umutların var olduğunu hatırlatan
Bazen dökülür kelimeler yüreğimden

Hayat bana gülmüyor neden?
Hayatın engebeli yolların da yaşıyorum
Hayat yaşanılası güzel günler bırakmamak için
Savaşıyorsun benimle kıran kırana be hayat
Hayat sen bile bana hayal kurma

Hayatımdan çık git diyorsun be hayat
Hiç acımadın hep bir yerlerden
Bir yerlere sürükledin be hayat
Gözlerim sel olmuş akıyor yaşım dinmiyor
Bu hayatta çağlayan ırmaklar bile

Benim yorgunluğumu almıyor be hayat
Mutlu olmaya hakkım yok mu
Hep ağlattın yordun be hayat her günün sabahında
Her güneşin doğuşu her defasında
Yeni umutlarla uyanıp sarılıyorum hayata

Ama yine sen toka,tını atmaya devam ediyorsun be hayat
Bir yaprak misali oradan oraya sürükleniyorum
Bu yalan dünya çok acımasız insanlar bir o kadar yalancı
Bu hayat girdabında akıp o girdaplara
Kapılıp kayboluyorum be hayat

Hayat gözlerde yaş gibidir
Boşuna akıp tükendikçe acıyı süzmesini öğretir
Seneler gelip geçtikçe sabrın sillesini öğretir
Ben kimseye eğilmedim
Sana her gün çaresizce yenilgimi kabul etim be hayat

30.06.2016
HURİYE BAŞER