Bülbül hüzzam öterken gül neylesin baharı.
Elem dolu gözlerin eksilmez hiç kederi.
Hep böyle mi yazılır âşıkların kaderi?
Gün doğarken ufukta huzur veren bir yelde,
Gülistanda bir gülde Aslı’mı buldum Selda.

Her yaprakta bir şebnem göz neylesin yaşını,
Divane âşık gibi arar durur eşini.
Bu vefasız âlemde kimse bilmez yasını.
Sanma ki huzur yoktur sensiz kalan gönülde,
Gönlümü avutacak yaylamı buldum Selda.

Aşkından sarhoş ise, mey neylesin aşığı.
Taş plaktan yükselir sevenlerin çığlığı.
Meylerin çeşnisinde yoktur umut ışığı.
Duramıyor ayakta bir isim halâ dilde,
Sefiller hanesinde çilemi buldum Selda.

Ufukta bir güzellik âlem neylesin gamı,
Aşka âşık bir yürek deryadan alır demi.
Yakamozlar, martılar kurmuşlar huzur cemi.
Yelken açtım engine kırık dökük bir salda,
Dalgaların sesinde salâmı buldum Selda.

Çilesinde bir derviş neylesin Dünya malı,
Bir çul, bir çarık yeter, pirimiz Bektaş Veli.
Nasibime düşmedi kurumuş bir tek çalı.
Görürsün bak sevgili, neyimiz kalır elde?
Dervişler tekkesinde kıblemi buldum Selda.

Umut yoksa bir aşkta dil neylesin sözünü,
Neylerin ahenginde hüzün sarar özünü.
Uzansa müşfik bir el söndüremez közünü.
Vahaları kurumuş sanki sıcak bir çölde,
Neyzenin nefesinde Leyla’mı buldum Selda.

Geçti aşk sınavından, Macit meylesin meşki.
Unutalı çok oldu beşerden olan aşkı.
Baki kalan bir yüzle süslenir gönül köşkü.
Kalmamıştır hevesi ne çiçekte ne gülde,
Aşk dolu yüreğimde Mevla’mı buldum Selda.

Mehmet Macit
20.06.2016
Dikili/İzmir