....Bu akşam hüzünler birbirine karıştı can…
Eskilerden bir ses oldun kulaklarımdan
Müzik gibi ritimli, ninni gibi uysal
Hiçbir şey tutmuyor gülen gözlerinin yerini.
...Oysa şimdi kahvesinde boğulup doyasıya içmek var.

Ne haroşa örgüler ne testi çinideki desenler.
Oyalayamıyor artık okuduğum romanlarda ki kahramanlar
Şiirler dilsiz, ben dilsiz,
Konuşan, Şu yarım uçlu kalem yar.
Birde kendince beni hasım alanlar.

...Güldürmeyin şimdi beni!
Eteğinizdeki taştan korkan mı var?
Zaten kurtuluyorum tüm safra’mdan
Yarın doktorumla önemli bir randevum var.
...Yüreğim açtı bütün kilitlerini bu akşamdan,
Çarşı Pazar bütün dostlara muafiyet var.

...Gidişinde öğrendim.
Hiçbir şey yokmuş, annelik kadar kutsal
Şimdi ellerini gökyüzüne aç can
Güvercinlerini bir bir özgür sal.
Onlarda olsun bahtiyar.

Sırtlandıkça ağırlaşan bir sevgi bu
Yüreğim dayanmaz yanar.
Dumanı sefere çıkmış gözlerime dolar
Dedim ya Özgül’üm olgun Başak’ım
Bu akşam hüzünler birbirine karışır, akar
Camları kıracak kadar yağmur
Hatta biraz da dolu var.
.........................Songül A Yılmaz