Kalmasın sancakta nazar, topraktan silinsin hunhar iz
Şayet sarılır şüheda ruh, ay yıldızlı bayrağa tiz.

Yaşanılan her olay bu günden düne esir.
Mâziden gelen rüzgâr sana olur müessir.

Sanmasın kimse mahşere dönen yerde kahır.
Yürekler yekvücut olmuş ağlıyor koca şehir.

Bu illetten bıkkın, mustarip yüce bir millet.
Evlat yürekleri kor, yıldıramaz ruhsuz zillet.

Söyle hangi soysuzlara ruhunu ettin sen esir.
Şeytana ilah deyip oldun anlık beyinsiz kesir

Göz hanelerimiz de olsa da birikmiş bir nehir
Göğsümüzde ki ses diri atan aslan yüreğidir.

Mahmuzda birikmiş yakıyor zehirli bir öfke
Ejder soylu nesil değişmiş olmuş kartal pençe

Doğduğum, doyduğum, gömüleceğim yer denilince.
Bu kartal, vaka ertesi dönüşür yiğit bir gence.

Ey kendini bilmeyen atası soyu cudam sefil
Ölümün bile yunmaz böyle gidince sinsi gafil

Evrene hükümdar sanırsın fitne mahlûk kendini
Anlamak zor insan için tanrı tanımaz tavrını

Hangi davanın esiri, peşinde masum kanı akıtır.
Aldığın güç hangi şeytani neşir peşkeş yatırımıdır.

Hangi çıkar için insan leş peşinde salya akıtıp itleşir.
Koca bir evrende sığınamaz da ufalanıp hiçleşir.

Şimdi gidenlere göklerde şehadet kalanlara da minnet var.
Uçuşur dualar elbet ateş düştüğü yeri daha çok yakar.

Hangi merhem sürülsün ki bu yaraya iyi gelsin ser.
Hangi duygumuz kanayan yaralara panzehirsin der.

Kalmasın sancakta nazar, topraktan silinsin hunhar iz
Şayet şüheda ruh sarılır, ay yıldızlı bayrağa tiz.
------------------Songül A. Yılmaz