Önemini çabuk yitirmiş sözlerinin ardından
Ben cümlemi suskunluğun içinden kurdum
Belki duyulmadı, belki görülmedi feryadım
Çok şey anlattım gözlerimle gözlerine
Çok kere baktım yüreğindeki derinliğe
Bir çok şey bıraktım kalbinin orta yerine
Ne ağırlığı tartıldı ne de varlığım yoklandı
Suskundum, susmalıydımda
Bir hayat vardı baş ucumda susmayı emreden
Bir aşk vardı kırılan notlarını gösteren
Çok şey öğrendim bunca zaman
Mesela her şeyin sevgiden ibaret olmadığını
Her şeyin yalan ve acıların kalıcı olduğunu
bir kez daha yazdım günü geçen hayallerime
Sorular cevapsızdı, karşılığı hep anlamsızdı
Güneş sıcaklığımızı, ay ise özlemini
Gündüzler kavuşmayı, duraklar ise sarılmayı
Koca bir riya hepsi, değiştirilmiş cümleler
Gösterişle inşa edilen temelsiz bir yapı
İçini bilmeden yanında yattığım bir döşek
Ve müteahhitini arayan bir evsizdim.




Oysa ben yalnızlığı bırakmıştım senin için
Ne büyük hataydı bu ne büyük cahillikti aslında
Ömrümce terk etmeyen tek servetimdi yalnızlık
Hep yanımdaydı garibim
Hep garip kalmak varmış ki, şansıma söveyim
Bir kere sevdim bin kere öldürüldüm
Yaşıyorsam da şansa kadere işte, ayaktayım,
körebeyim, bir şeyler aramaktayım
Ayak bağlarına düşer gibi nefes almaktayım.




Yüce aşklara haksızlık etmek istemem
Aşkı da anlatmıyorum zaten, o olsaydı eğer
Şimdi susmak yerine gözlerine bakardım ben
Bunlar tamamen dış kapının kör mandalı
Yani sen, yani gizli bir maymuncuk anahtarı
Çalıp götürdüğün onca şeyden sonra
Yıllarca süründürdüğün bir de pas pas var
Üzerimdeki yükü asla tahmin bile edemessin
Sen hiç kimseyi adam gibi sevemezsin!




Duydum ki;
Uçuramadığım kuşlar bile seninle gitmiş
Öyle inandırıcı gelmiş ki kanatlanmış her biri
Hepsi yaralı, hepsi kırık dönecek biliyorum
Sen üzülme, kaderleri de bana çekmiş gibi
Ezelden beridir suskundur hepsi.




Ben suskunluğumdan aldım bendimi
Biraz hatırlıyorsam kendimi boyun eğmem haine
Güneş yakmış olsa da binlerce kez bedenimi
Ay olsan bile ne çare şimdi!
Bir karış toprak sevdalısıyım ben
Bir ihanet olmasaydı eğer
Bir avuç sevginle tutunurdum belki.




Suskunluğumun bir diliydi hepsi
Onu da kesip attım şimdi........


SUSKUNLUĞUN İÇİNDEN - Mawish Şiirleri - Mert Zafer CANSEVER