Babam seni her andığımda
Gözlerimde yaş olup, sinemi deliyorsun
Senden ayrı geçeli kaçıncı yılım benim
Günlerim yıl yıllar asır oldu yokluğun da babam
Alışamadım yokluğuna bırakıp gitmene alışamadım babam
Seni her andığımda ciğerimden can kopuyor babam

Günlerden unutmak isteyip unutamadığım
O kara gün nisanın yirmi üçü idi oysaki
Nisan beni sana hediye eden aydı babam
Benim doğum günümde seni benden aldı
Artık nisan ayını hiç sevmiyorum babam
Benim dağ gibi babamı aldı sensiz bıraktı beni

Senin o güzel yüzüne düsen ölümün
O soğuk sureti hiç gitmiyor gözümden babam
Senin özleminle benim yüreğim yoruldu babam
Senin yokluğun her zaman vardı
Bu kez çok ağır geldi babam
Her günüm senin özleminle geçti

Seni yüreğimin içinden severdim babam
Korku dolu gözlerle bakardım gözlerine
Yinede seni çok severdim babam
Dokunmadan yüzüne uzaktan severdim
Özledim seni sevgi dolu kocaman yüreğini özledim
Kızım demeni özledim sarılıp öpmeni özledim babam

Bir Seslensem sesimi duyar mısın
Mezar taşına işte babam ben geldim
Gör beni diye haykırsam konuşur musun babam
Gündüzleri hayalin geceleri rüyalarım da konuşuyorum
Sana olan özlemim hasretim yinede dinmiyor babam

Bendeki sensizliği bir bilsen unuttu sanma sakın babam
Gözlerimde yaş olup, sinemi delse de yokluğun
Her gün doğuşunda her günün batımında
Her duada adın var babam
Ben hep şiir yazardım bu gecede sana yazdım babam
Sen benim en güzel özlem dolu şiirimsin babam

26.06.2016
HURİYE BAŞER