2
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
926
Okunma

İçimizde bu tür kişilerden o kadar çok var ki.
Selam olsun Ümmet KAYRAN’a.
O olmasaydı bu şiir asla olmayacaktı.
Neş’e dolu günler mazide kaldı
Hasretle, özlemle anar gibiyim
Cırlavuklar öten dallarım vardı
Ayakta yıkılmış çınar gibiyim
Beş guzumun yası payıma düştü
Ömürlük çileler ayıma düştü
Yangınlar bahtıma daima düştü
Aklıma geldikçe pınar gibiyim
Bir metre önümü görmüyor gözüm
Artıyor günbegün dizlerde sızım
Gözümde tütüyor üç dene guzum
Cehennem narında yanar gibiyim
Uğramaz bahara cemre grevde
Karakış, zemheri her dem görevde
Kapı yok, baca yok, böyle bir evde
Ağustos ayında donar gibiyim
Ayvaz’la barabar söyler coşardık
Ferhat’tan güçlüydük, dağlar aşardık
Anlamadım bunu nasıl başardık
Depremden yıkılmış Dinar gibiyim
Delibal dert dolu çileli başım
Bilmem ki bu hale nasıl gelmişim
Kanadı kırılmış garip bir kuşum
Her açılan kola konar gibiyim
Celil ÇINKIR - DELİBAL