Pes etmez ümitle bakar yarına
Kendisini yorar zordur babalık
Ekmek için girer kızgın fırına
Nasibini arar zordur babalık



Of bile demez ki dağı aşarken
Yorulsa farkına varmaz koşarken
Daha diri dünyasında yaşarken
Halden hale girer zordur babalık



Ömür boyu çeker sıkıntı çile
Derdi içe “atar” getirmez dile
Baldıran zehrini yer bile bile
Ekmeğine sürer zordur babalık



Daha ’leb’ denmeden onu anlayıp
Kendisine ağır bir yük sanmayıp
Kulak verip sorunları dinleyip
Yaraları sarar, zordur babalık



İstekler akşamdan girer sıraya
Anayla kız razı olmaz kuraya
Oğlan ise dünden tavdır paraya
Bir kılı kırk yarar, zordur babalık



NURANİ görmedi evlattan vefa
Doğdu doğalıdır “çekiyor” cefa
Daha bir gün olsun sürmedi sefa
Derdi derde karar, zordur babalık
Durmaz çözüm arar, zordur babalık

Osman NURANİ. 18 Haziran 2016