Beni bırakıp uzaklaşıyorken, yürek sahilimden
Bende veda ediyordum kendime,kendiliğinden
Kim bilir hangi diyarlarda çarpacak yaralı kalbim
Kim bilir hangi limanlarda artık sessiz bir gemiyim

şimdi sessiz bir gemiyim karlar yağmış hayalimde
Bomboş, alacalı gözlerle bekliyorum son fırtınayı
İçimde şiirler okunuyor, ama aklım başka iklimlerde
Bir mısra öyle güzeldi ki, avucumda tutuyordum dünyayı

Sana bir kaç satır bile yazamadım, düğümlenmiş sözlerimle
Bir duygu fırtınası koptu yüreğimde,son bir gayret son bir hamle
Lakin tüm fırtınalar içimde esiyor ve her mevsimi yaşayan benim
Ben yine her mevsimde kendi dünyamda yeni umutlara giderim

Gitme hayalimden kal yine eskisi gibi safi düşüncelerimde
Seni senle anlıyor ve davet ediyorum, kal bu gönlümün şehrinde
Hani bir gün buluşmuştuk titrek bir mum ışığının üzgün ritminde
İkimiz için;
özgün bir dünyaya yelken açmıştık, seninle çilekeş kalbimde
Gitme..!
yusuf erdoğan