.
Kurtuluş hayal bize, imamlar din diyerek
Hurafeyi, bidati yağlayıp, balladıkça…
Örnek hayatı bize Muhammed’in diyerek
Arap’ça örf âdeti allayıp, pulladıkça…
.
Kula kulluk, şirk bariz, münafıklık, riya net,
Halen halkı uyutma gayretinde Diyanet…
Neden çekip gitsin ki aramızdan hıyanet,
Biz her Allah diyeni muhterem belledikçe…
.
Çağlar oldu geçeli düşünmeyi, zahmeti,
Masum kadere kaldı sefilliğin töhmeti…
Nasıl gelsin ki bize Yaradan’ın rahmeti,
Biz hilede, hurdada kâfiri solladıkça…
.
Ne tesettür götürür, ne sarık, ne de cübbe,
İnsanlıktan bîhaber mahlûku yüce Rabbe…
Niye dönsün maviye kan kusan kara kubbe,
Biz cihatçı yobazı hoş görüp, kolladıkça…
.
Düşürmeyiz bir lahza dilimizden İlahı,
Lakin elde dolu hep fitne-fesat silahı…
Geceden sıyrılıp da zor buluruz sabahı,
Biz ihtiras atını nefisle nalladıkça…
.
Medeniyet yolunda, ne bilim var ne sanat,
Elde olan küffardan gelen hayır-hasenat…
Nasıl olsun mümine ilim-irfan kol- kanat,
Biz idraki, mantığı sürgüne yolladıkça…
.
Saplanmış beynimize el-etek öpme uru,
Felç etmiş şahsiyeti, aklı, fikri, şuuru…
Neyimize gerektir, insan olma gururu,
Biz esaret tankını gönüllü fulledikçe…
.
Bu diyar-ı İslam’da, ne yalanlar son bulur,
Ne arsızlık-hırsızlık, ne talanlar son bulur,
Bu devlet ne rüşvetten, ne torpilden kurtulur…
Biz şeytana göz kırpıp, şerre el salladıkça…
.
Veli BOSTANCI